1
دانشیار، دانشگاه گیلان، گروه مدیریت، گیلان، ایران
2
دانشجوی دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی، گروه مدیریت تکنولوژی، تهران، ایران
3
دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرکز تهران، گروه مدیریت صتعتی، تهران، ایران
چکیده
سازمانهای امروزی به شکل گستردهای بر ساختارهای تیمی متمرکز هستند تا وظایف خود را به نحو مؤثرتری انجام دهند. تشکیل تیم‌های سازمانی که از فناوریهای اطلاعاتی برای برقراری ارتباط بین اعضا استفاده می‌کنند به منظور پاسخگویی به پویاییهای محیط است. بهرهمندی از این فناوریها میتواند اثرات متفاوتی بر رابطه افراد در گروهها و سازمانهای مختلف داشته باشد. یکی از این اثرات در سطح گروهی شکلگیری مفهومی با عنوان میزان مجازی بودن تیم است که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر میزان مجازی بودن؛ به عنوان یک متغیر تعدیلگر بر رابطه تعارض، اعتماد و همکاری تیمی می‌باشد. به این منظور تیم‌های موجود در شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری استان گیلان به عنوان جامعه تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نمونه آماری تعداد 261 نفر از اعضای این تیم‌ها می‌باشند که به شکل تصادفی انتخاب شدند. نتایج بدست آمده از تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان می‌دهد که میزان مجازی بودن روی رابطه تعارض، اعتماد و همکاری اثر میگذارد. همچنین میزان مجازی بودن تیم، ضمن افزایش میزان رابطه منفی بین تعارض و اعتماد و رابطه مثبت بین اعتماد و همکاری را کاهش می‌دهد.
رمضانیان, محمد رحیم, صفردوست, عطیه, عبداللهیان, فرزانه. (1394). تاثیر فناوری اطلاعات بر رفتار سازمانی (بررسی نقش میزان مجازی بودن بر رفتار اعضای تیم). فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1394(23), 31-39.
MLA
محمد رحیم رمضانیان; عطیه صفردوست; فرزانه عبداللهیان. "تاثیر فناوری اطلاعات بر رفتار سازمانی (بررسی نقش میزان مجازی بودن بر رفتار اعضای تیم)". فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1394, 23, 1394, 31-39.
HARVARD
رمضانیان, محمد رحیم, صفردوست, عطیه, عبداللهیان, فرزانه. (1394). 'تاثیر فناوری اطلاعات بر رفتار سازمانی (بررسی نقش میزان مجازی بودن بر رفتار اعضای تیم)', فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1394(23), pp. 31-39.
VANCOUVER
رمضانیان, محمد رحیم, صفردوست, عطیه, عبداللهیان, فرزانه. تاثیر فناوری اطلاعات بر رفتار سازمانی (بررسی نقش میزان مجازی بودن بر رفتار اعضای تیم). فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1394; 1394(23): 31-39.
)