1
دانشجوی دکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تهران، ایران (عهده دار مکاتبات)
2
دانشجوی دکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تهران، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه فرهنگسازمانی دانشگاه بر اساس ابعاد هافستد (مردسالاری/ زنسالاری، فردگرایی/ جمعگرایی، تحمل ابهام و فاصله قدرت) با سبکهای رهبری تحولآفرین (رفتارهای آرمانی، ویژگیهای آرمانی، انگیزش الهامبخش، تحریک فرهیختگی و ملاحظات فردی) است. روش اجرای این پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و طرح پژوهش همبستگی با استفاده از روشهای مدل یابی معادلات ساختاری است. بدین منظور،209 نفر از اساتید دانشگاه تهران با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه فرهنگسازمانی بر اساس مقیاس ابعاد فرهنگی هافستد و پرسشنامه رهبری تحولآفرین پاسخ دادند.. یافتههای بهدستآمده با استفاده از روش تحلیل همبستگی نشان داد بهجز بعد فاصله قدرت که رابطه منفی و معنیداری با سبکهای رهبری تحولآفرین دارند بقیه ابعاد فرهنگی هافستد رابطه مثبت و معنیداری با سبکهای رهبری تحولآفرین دارند. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که ابعاد فرهنگسازمانی هافستد تأثیر معنیداری روی سبکهای رهبری تحولآفرین اساتید دارند؛ بنابراین درک روابط میان رهبری و فرهنگسازمانی موجب افزایش اثربخشی رهبری و درنتیجه اطلاعات ارزشمند برای سازمان میشود؛ زیرا تعریف سبکهای رهبری خاص و تطبیق این سبکها بافرهنگ سازمان را میتوان استراتژی بالقوه برای افزایش عملکرد سازمان دانست.
حاج خزیمه, مجتبی, ابراهیمی, صلاحالدین, حسینی جبلی, وحیده السادات. (1397). رابطه فرهنگ سازمانی دانشگاه بر اساس ابعاد هافستد با رهبری تحولی. فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1397(ویژه نامه), 199-207.
MLA
مجتبی حاج خزیمه; صلاحالدین ابراهیمی; وحیده السادات حسینی جبلی. "رابطه فرهنگ سازمانی دانشگاه بر اساس ابعاد هافستد با رهبری تحولی". فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1397, ویژه نامه, 1397, 199-207.
HARVARD
حاج خزیمه, مجتبی, ابراهیمی, صلاحالدین, حسینی جبلی, وحیده السادات. (1397). 'رابطه فرهنگ سازمانی دانشگاه بر اساس ابعاد هافستد با رهبری تحولی', فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1397(ویژه نامه), pp. 199-207.
VANCOUVER
حاج خزیمه, مجتبی, ابراهیمی, صلاحالدین, حسینی جبلی, وحیده السادات. رابطه فرهنگ سازمانی دانشگاه بر اساس ابعاد هافستد با رهبری تحولی. فصلنامه مدیریت توسعه و تحول, 1397; 1397(ویژه نامه): 199-207.